Στάθηκα όρθιος και φορτώθηκα τους σάκους μου ― δύο τω αριθμώ, ένας μεγάλος στην πλάτη και ένας μικρότερος επίστηθα· μια εικοσαριά κιλά πάνω-κάτω, όλα μου τα υπάρχοντα από την στιγμή εκείνη και στο εξής. Έριξα μία τελευταία ματιά στον ελληνικό ουρανό, ξεφύσηξα, και με μία μεταβολή, ξεκίνησα. Λίγα βήματα ύστερα, άνοιξαν εμπρός μού τα φύλλα της αυτοθύρας του αεροδρομίου. Τα … [Read more...]
Οι Μαγκούστες Σουρικάτες που με επισκέφτηκαν όταν κατασκήνωνα στην Έρημο Καλαχάρι
Μετά από λίγες μόνο ώρες ύπνου σηκώθηκα το επόμενο πρωί. Με μία σπανιότατη ευεξία πετάχτηκα πάνω και κίνησα βιαστικά να εξέλθω της σκηνής· ώστε να χαρίσω στα μάτια μου την γηθοσύνη του αντικρίσματος μίας ακόμη όμορφης, νέας ημέρας. Σαν τράβηξα το φερμουάρ της σκηνής, άκουσα ξαφνικά μία συνήχηση από κάποια παράξενα τετερίσματα και σκουξίματα, συνοδευόμενα από ένα ελαφρύ, … [Read more...]
Η Διαμονή μου σε χωριό της Φυλής Κόσα στην Αφρική
Κατά το απογευματάκι φτάσαμε στον τόπο που θα διανυκτερεύαμε εκείνη την πρώτη μας νύχτα στην Μποτσουάνα: μία κατασκήνωση μέσα στην ζωγραφιστής ομορφιάς περιβάλλουσα ημιέρημο, λίγο έξω από μία πολίχνη ονόματι Ghanzi. Νωθρές ώρες περάσαμε εκείνο το απόγευμα, φέρνοντας βόλτες γύρω από την κατασκήνωση και βιώνοντας την βαθιά γαλήνη που διέπνεε το ονειρόπλαστο τοπίο, μέχρι το … [Read more...]
Γκίρι Γκίρι: Το Πανίσχυρο Φυλαχτό Βουντού της Δυτικής Αφρικής
Το πιο κοινό ανθρώπινο χαρακτηριστικό μάλλον είναι η ελπίδα. Υπάρχουν άνθρωποι με ένα πόδι, τέσσερα χέρια, δύο κεφάλια... μα δύσκολα φαντάζεται κανείς άνθρωπο που δεν ελπίζει. Η ελπίδα είναι βασικά αυτό που βιώνει κάποιος όταν τα πρακτικά του μέσα δεν επαρκούν ώστε να επιφέρουν μία επιθυμητή αλλαγή στην πραγματικότητα. Η επιθυμία μας αυτή να καθορίσουμε την πραγματικότητα … [Read more...]
Η πρώτη επαφή μου με την Γλώσσα Σουαχίλι στην Mbeya της Τανζανίας
Παρέλαβα την βίζα εισόδου μου στην Τανζανία επί τόπου στο γραφείο μετανάστευσης, και ηύρα πάλι το λεωφορείο ― που για καλή μου τύχη με περίμενε, μιάς-και ήμουν, από ώρα ήδη, ο μόνος καθυστερημένος επιβάτης. Απελογήθην στον οδηγό, εξηγώντας τού τα παρατράγουδα που είχα στο γραφείο μετανάστευσης της Ζάμπιας, και πήδηξα στο όχημα. Αρχίσαμε αμέσως να οδεύουμε πλέον … [Read more...]
Τα 14 πιο Επικίνδυνα Ζώα της Αφρικής – που μάλλον δεν είναι αυτά που νομίζεις
Λίγο το Holywood, λίγο βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις... συχνά έχουμε οικτρά λανθασμένες εντυπώσεις σχετικά με τα άγρια ζώα και τους κινδύνους που αυτά θέτουν προς τον άνθρωπο. Η Αφρική, παραμένοντας το πιο απόρθητο καταφύγιο άγριας ζωής στον πλανήτη, συχνά παρεξηγείται ως πεδίο ανεξέλεγκτης δράσης αιμοβόρων θηρίων. Συγκριτικά με τον υπόλοιπο κόσμο, η πεποίθηση αυτή φέρει μια … [Read more...]
Το Ταξίδι μου στην Ζάμπια
Απομεσήμερα ξύπνησα τελικά από τα τσιριχτά διαλαλήματα κάποιων μικροπωλητών που είχαν εισορμήσει μέσα στο λεωφορείο. Όλοι με ένα χαρτονοκούτι επ’ ώμου, προσπαθούσαν να πουλήσουν τις πραμμάτειές των· που αποτελούνταν από νερά, αναψυκτικά, μπισκότα, φρούτα, και λογιών-λογιών φαγώσιμα ή μη. Στο εσωτερικό του οχήματος είχαν μπει μόνο όσοι πρόλαβαν. Ένα μεγάλο τσούρμο των υπολοίπων, … [Read more...]
Νυχτερινή Ζωή στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας
Τα πιο εντυπωσιακά, πάντως, δρώμενα σε αυτήν την πόλη συνέβαιναν την νύχτα. Σε αντίθεση με όλες τις προηγούμενες χώρες απ’ όπου είχα περάσει ― όπου ακόμη και ανάμεσα στους χριστιανικούς πληθυσμούς, η οινοπνευματοποσία δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη ― στην Αντίς Αμπέμπα η νυχτερινή ζωή ήταν υπερδραστήρια. Πραγματικά, δεν νομίζω πως υπήρχε ένα οικοδομικό τετράγωνο σε όλη την πόλη … [Read more...]
Κοπτικό Πάσχα στην Αίγυπτο
Κατά τον καιρό της παραμονής μου στο Ασουάν, είχα ολότελα χαμένη την αίσθηση της ημερομηνίας. Εξού και ήταν κατά τύχη και-μόνο που έμαθα ότι σίμωνε το Πάσχα. Ο μεγάλος κοπτικός πληθυσμός της πόλης υπαινισσόταν επικείμενο τζέρτζελο. Έτσι, το πρωί της αγίας εκείνης ημέρας, είχαμε στηθεί έξω από τον μεγαλόπρεπο κοπτικό καθεδρικό της πόλης. Οφείλω να ομολογήσω ― ντροπή μου ― ότι … [Read more...]
Πτήση με Αερόστατο στο Λούξορ της Αιγύπτου
Η πρώτη εξ αυτών ήταν εξαιρετική, μιάς-και έτυχε να είναι από αέρος. Ίχνος ηλιακού φωτός δεν είχε φανεί ακόμη εκείνα τα άγρια και ψυχρά χαράματα, όταν εκείνος ο φλεγματικός Άραβας έδωσε ανάφλεξη στον καυστήρα. Ξεπήδησε μονομιάς, ερυθρή και λικνιζόμενη η φωτιά. Και έμεινα να θωρώ εκείνο το παρδαλό πανί, που μέχρι στιγμής ευρισκόταν ξαπλωμένο στην αμμουδερή του κλίνη, να … [Read more...]
- « Previous Page
- 1
- …
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- …
- 25
- Next Page »