- Δημοφιλείς
- Πρόσφατες
Διασχίζοντας την Σιβηρία σε ένα βαγόνι γεμάτο Βορειοκορεάτες
Κοιμόμουν βαριά στην στενή πάνω κουκέτα ενός συρμού τρίτης θέσης μίας απηρχαιωμένης σοβιετικής αμαξοστοιχίας που ταξίδευε προς ανατολάς τον υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο. Το ένστικτό μου, υποκινούμενο από επιθυμία τεντώματος και δίψα νικοτίνης, με ανέγειρε εκεί που το τρένο φρέναρε προς ακινητοποίηση ...
Ένας μήνας στην Κουριλική Λίμνη: 30 άνθρωποι και 300 αρκούδες στην μέση του πουθενά
Γεμάτος απογοήτευση έμεινα να θωρώ το σκηνικό πίσω από την τραβηγμένη κουρτίνα... Τα οργουελικά, φαιώδη, τσιμέντινα ανθρωποδοχεία που οι Σοβιετικοί ονόμασαν χρουστσιόβκες έδειχναν έτι μουντότερα πίσω από το πέπλο της αντάρας. Η πυκνή μάζα μαυροσυννέφων που τα σκέπαζε δεν άφηνε ...
Επτά μήνες Κορονοϊού αποκλεισμένοι στην Ασία
Πρώτη φορά μετά από χρόνια που άκουσα την λέξη κορονοϊός ήμουν σε ένα μικρό φιλιππινέζικο νησί επ’ ονόματι Σικιχόρ. Η ύπαρξη του νέου μικροβίου πρέπει ήδη λίγο καιρό να κυκλοφορούσε στις διεθνείς ειδήσεις, αλλά εκείνο το διάστημα ήμουν κάπως αποκομμένος ...
Ανάβαση στο Όρος Κιλιμαντζάρο – Μία ιστορία από το ψηλότερο βουνό της Αφρικής
Ακολουθεί η προσωπική μου ιστορία από την ανάβασή μου στο Όρος Κιλιμαντζάρο τον Ιανουάριο του 2015, απόσπασμα του βιβλίου μου «Από το Κέιπ Τάουν στην Αλεξάνδρεια». Εφόσον αναζητάς χρήσιμες, γενικού ή ορειβατικού ενδιαφέροντος πληροφορίες, δες αυτόν τον εις βάθος οδηγό ...
Μοσούλη, Ιράκ: Mετά το Ισλαμικό Κράτος
Η Μοσούλη μάλλον ουδέποτε αποτέλεσε προσθήκη στην λίστα των ονειρεμένων σου ταξιδιωτικών προορισμών. Πιο πρόσφατα, μπορεί και να είχε βρεθεί στην κορυφή της λίστας με τα μέρη του πλανήτη όπου πιο σίγουρα θα σκοτωνόσουν — από φόνο, ή αυτοκτονία εάν ...
Ανάβαση στο Όρος Σινά
Ίσαμε τριάντα μοίρες ήταν το φεγγάρι από την δύση, και έλουζε με άπλετο, ασημένιο φως τον ακήρατο ουρανό και την ερημική κοιλάδα, όταν σηκώθηκα και πήρα να διασχίζω τους παντέρμους δρόμους του χωριού. Δεν πήρε πολύ, και ευρέθηκα να ανηφορίζω ...
Γυρίζοντας την Αλβανία εν μέσω χειμώνα και πανδημίας
Τέλη καλοκαιριού 2020, οι περιορισμοί λόγω κορονοϊού έδειχναν να ανήκουν στην ιστορία. Είχαμε ακούσει περί αυτών από την Ταϊλάνδη, όπου μας είχε πετύχει το πρώτο κύμα της πανδημίας, αλλά δεν τους είχαμε βιώσει· παρότι δεν μπορούσαμε να φύγουμε για επτά ...
Ο Ιπποπόταμος που μάς έκανε επίθεση και παρά τρίχα να μας κάνει κομμάτια
Κατά το λιόγερμα πια, ξεμακρύναμε με τον νέο μου φίλο τον Ράστα από την κατασκήνωση, και την πέσαμε στην όχθη που είχαμε αράξει τις πιρόγες να πιούμε ένα παχύ τετράφυλλο. Από την στιγμή που είχα εχθές πρωτοαντικρίσει αυτά τα ευέλικτα ...
Κίεβο-Θεσσαλονίκη με το ποδήλατο
Το καλοκαίρι του 2015, πλέον του ενός έτους από την επανάσταση του Μεϊντάν, το Κίεβο ήταν μία εντελώς ειρηνική πολιτεία. Ιδίως κατά την κορύφωση του καύσωνα, ούτε πουλί δεν ακουγόταν ανά το αραιόκτιστο προάστιο των Δνειπέρου Ηρώων, στον τερματικό σταθμό ...
Ένας μήνας στο Ομάν
Αγουροξυπνημένος και πιασμένος από το ολονύκτιο ταξίδι μέσω της αραβικής ερήμου, κατέβηκα από το λεωφορείο. Αφότου έφθισε στην απόσταση αυτού η βουή, ούτε γρύλος δεν διασπούσε την κατανυκτική σιγή. Η νύχτα ήταν απόλυτη σε εκείνο το άσημο σημείο του ατέρμονου ...
Δύο τουρίστες στην Βαγδάτη
Ήμασταν τυχεροί που είχε συννεφιά υπέρ της πολιτείας του Ερμπίλ. Αυτό δεν είθισται. Και συνέβη την τέλεια μέρα: την μέρα που έπρεπε να περάσουμε ολόκληρη έξω κωλοβαρώντας. Το Ερμπίλ δεν ήταν ο τύπος πόλης με τα αχανή δενδρόφυτα άλση και ...
Εθνικό Πάρκο Σερενγκέτι (Serengeti) – Αυτόνομο Σαφάρι στην Αφρική
Πριν καλά-καλά αρχίσει να χαράζει μαζεύσαμε και αναχωρήσαμε την επομένη, ούτως ώστε να φτάσουμε το νωρίτερο δυνατόν στο Σερενκγέτι. Το πρώτο φως της χαραυγής άρχισε να καθιστά ορατό το μεγαλείο της γης που μας περιέβαλλε. Αυτή η γη ανήκει στην ...
Τέσσερις ημέρες γύρω από την Γκάμπια
Μια-εκατοστή χιλιόμετρα νότια από την αχανή πολιτεία που στέφει το δυτικότερο ακρωτήριο της Αφρικής και λέγεται Ντακάρ, εκτείνεται μία δολιχή, υποτροπική παραλία. Περί τα είκοσι χιλιόμετρα αδιάκοπης, ψιλόκοκκης αμμουδιάς έχει ξεβράσει ο Ατλαντικός σε αυτήν την αραιοκατοικημένη ακτή. Χώρια από ...
Μία νύχτα στο Αλγκάρβε… που παρατρίχα δεν έχασα το δίπλωμα οδήγησης
Ένας αιμάτινος, ψυχοπραϋντικός ήλιος βουτούσε προς τον ατέρμονο ορίζοντα του Ατλαντικού. Εξασθενούσε η θαλάσσια αύρα και αραίωνε ο κόσμος στην απέραντη φιναμμουδιά. Τα τουριστικά φαγοποτάδικα άρχιζαν να γεμίζουν στην παράκτια προμενάδα αποπάνω. Λάμβανε τέλος άλλη μία ερατεινή ανοιξιάτικη μέρα στο ...
Όταν διέσχισα τα σύνορα από την Νότια Αφρική στην Ναμίμπια
Αρχίσαμε κωπηλατώντας να κατεβαίνουμε τον ποταμό. Λογιών-λογιών πτηνά και μικρά θηλαστικά ήταν μαζεμένα παρά τις όχθες, όπου ευρισκόταν η μοναδική αξιόλογη συγκέντρωση νερού σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Οι όχθες, ανά σημεία, έσφυζαν από καλαμιές, νούφαρα, και λοιπή υδρόφιλη χλωρίδα. Έναν ...
Φτώχεια και μιζέρια στα Townships του Κέιπ Τάουν στην Νότια Αφρική
Θυμάμαι εκείνο το μεσημέρι. Είχα επιστρέψει στο πανδοχείο από την πρωινή μου επίσκεψη στους καρχαρίες. Έκανα έναν καφέ και κάθισα να τον απολαύσω στην σκιερή αυλή, που ήταν τόσο ήσυχη τις μεσημεριανές ώρες· αφού οι περισσότεροι ένοικοι του πανδοχείου, είτε ...
Ταξίδι στην Νότια Αφρική: Από το Κέιπ Τάουν στην Ναμίμπια
Κατάφορτος συναισθήματα θυμάμαι καθόμουν, εκείνο το πρωί, χάμω στην ψιλή άμμο μίας παραλίας στο Table View. Μολονότι μέχρι εκείνη την στιγμή ο ενθουσιασμός είχε γενικά επικρατήσει μέσα μού, και μία έντονη λαχτάρα με τραβούσε να κινήσω το συντομότερο, ένιωθα πως ...
Το Ταξίδι μου στην πόλη Springbok στην Νότια Αφρική
Δεν θα πήρε πάνω από μία ώρα από το χάραμα, και είχαμε ήδη βγει στον δρόμο. Οδεύαμε σταθερά προς τον βορρά. Αφήσαμε πίσω μάς τα βουνά και συνεχίσαμε διασχίζοντας τις αχανείς, επίπεδες εκτάσεις, που δεν φιλοξενούσαν τίποτε, παρά ξερόθαμνα και ...
Το Ταξίδι μου στο Walvis Bay στην Ναμίμπια
Νωρίς-νωρίς είχαμε εγερθεί όλοι εκείνο το πρωί, και υπό την συντροφιά του ανατέλλοντος ηλίου, ετοιμαζόμασταν για την συνέχιση της πορείας. Ξεστήσαμε τις σκηνές και τις θημωνιάσαμε καλά-καλά στον αποθηκευτικό χώρο του οχήματος. Δεν θα τις χρησιμοποιούσαμε για τις επόμενες δύο ...
Διασχίζοντας τα σύνορα από την Ναμίμπια στην Μποτσουάνα
Έτι μία ερατεινή μέρα ξημέρωσε το πρωί. Ετοιμαστήκαμε στα-γρήγορα και βγήκαμε ξανά στο ταξίδι. Πήραμε τον ασφαλτόδρομο που οδηγούσε από το Βίντχουκ στην ανατολή. Σε λίγες ώρες θα αφήναμε πίσω μάς την Ναμίμπια. Πήρα να θεωρώ τις διάφορες συγκινησιακές στιγμές ...
Το Ταξίδι μου στο Maun της Μποτσουάνας
Μετά από πεντακόσια περίπου χιλιόμετρα ευχάριστης διαδρομής μέσα στην έρημο Καλαχάρι, φτάσαμε στο Μαούν: την πέμπτη μεγαλύτερη πόλη της Μποτσουάνας, όπου θα διαμέναμε απόψε. Προτού κάνουμε οτιδήποτε άλλο, πήγαμε στο αεροδρόμιο να υποδεχθούμε κάποιους φίλους που θα αφικνύονταν εκεί, και ...
Εντυπώσεις από την διαμονή μου στο Νταρ Ες Σαλάμ της Τανζανίας
Το Νταρ Ες Σαλάμ ιδρύθηκε από κάποιον Ζανζιβαρό σουλτάνο, στην θέση ενός προγενέστερου ψαροχωρίου, το 1865. Αργότερα αποτέλεσε διοικητικό και οικονομικό κέντρο των Γερμανών και Βρετανών αποίκων της χώρας. Το 1961 ορίσθηκε ως η πρωτεύουσα της μόλις ανεξαρτητοποιημένης τότε Τανγκανίκας, ...
Ταξιδεύοντας στην Επαρχία της Ρουάντας
Πέρασαν λίγες ημέρες από εκείνο το απόγευμα. Παρήλθε το σύντομο διάστημα της παραμονής μου στην Ρουάντα. Μόλις είχα επιστρέψει στο πανδοχείο από τον λεωφορειακό σταθμό. Είχα προ ολίγου προμηθευτεί ένα εισιτήριο για το επόμενο πρωί με προορισμό την Ουγκάντα· συγκεκριμένα ...
Το Ταξίδι και Διαμονή μου στο Bagamoyo της Τανζανίας
Η πρώτη μας στάση ήταν το Μπαγκαμόγιο: μία παραθαλάσσια πολίχνη, εξήντα περίπου χιλιόμετρα βόρεια τού Νταρ. Η λιμενοπολιτεία αυτή ιδρύθηκε κατά τα τέλη του προπροηγουμένου αιώνα, και εκείνη την εποχή αποτέλεσε σημαντικό κέντρο εμπορίου. Υπήρξε επίσης το πρώτο παράρτημα της ...