Το Νταρ Ες Σαλάμ ιδρύθηκε από κάποιον Ζανζιβαρό σουλτάνο, στην θέση ενός προγενέστερου ψαροχωρίου, το 1865. Αργότερα αποτέλεσε διοικητικό και οικονομικό κέντρο των Γερμανών και Βρετανών αποίκων της χώρας. Το 1961 ορίσθηκε ως η πρωτεύουσα της μόλις ανεξαρτητοποιημένης τότε Τανγκανίκας, και διατήρησε τον τίτλο μέχρι το 1973, οπόταν η πρωτεύουσα μετεφέρθη στην Ντοντόμα. Μετά από … [Read more...]

Η πρώτη μας στάση ήταν το Μπαγκαμόγιο: μία παραθαλάσσια πολίχνη, εξήντα περίπου χιλιόμετρα βόρεια τού Νταρ. Η λιμενοπολιτεία αυτή ιδρύθηκε κατά τα τέλη του προπροηγουμένου αιώνα, και εκείνη την εποχή αποτέλεσε σημαντικό κέντρο εμπορίου. Υπήρξε επίσης το πρώτο παράρτημα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην ανατολική Αφρική· αφότου η πρώτη ιεραποστολή αφίχθη εκεί το 1868. Από το … [Read more...]

Πάρα πολλά τα χιλιόμετρα που διανύσαμε εκείνη την ημέρα. Και πολλά ακόμη που διανύσαμε την νύχτα. Με μεγάλη προσοχή έπρεπε να οδηγώ αφότου χάθηκε ο ήλιος. Ο δρόμος εξακολουθούσε να είναι εξαιρετικά κοσμοσύχναστος· ως ήταν και νωρίτερα. Και ο φωτισμός δεν βοηθούσε διόλου, μιάς-και ήταν ανύπαρκτος. Εννοείται πως οι πεζοί δεν έμπαιναν στον κόπο να χρησιμοποιήσουν αντανακλαστικά … [Read more...]

Δεν χρειάστηκε να οδηγήσουμε πάνω από ένα λεπτό, και τα πρώτα ζωντανά ήταν εκεί να μας υποδεχθούν. Δεν ήταν τίποτε το ιδιαίτερο· μόνο μία μεγάλη οικογένεια μπαμπουίνων. Πάντοτε είναι ωστόσο ευχάριστο να παρατηρείς τις συμπεριφορές αυτών των αστείων πρωτευόντων. Όπως εκεί: που μία μητέρα μπαμπουίνα καθόταν πάνω σε ένα πεζούλι με την ουρά της να κρέμεται αποκάτω. Ένα από τα μικρά … [Read more...]

Το ταξίδι δεν ήταν ούτε εξαιρετικά άβολο ούτε και ακραίως επικίνδυνο. Έτσι και μπόρεσα να το ευχαριστηθώ ανέμελος. Πάμπολλα ωραιότατα τοπία, άγρια ζώα, πόλεις, χωριά, και πράγματα ενδιαφέροντα γενικά, είχα την ευκαιρία να θαυμάσω καθ’ όλο το μακρύ μήκος του δρόμου. Τρωγόντουσαν το-ένα-μετά-το-άλλο τα χιλιόμετρα· περνούσαν οι ώρες· ανερχόταν και ζέσταινε ο ήλιος. Έφτασε στο … [Read more...]

Πέρα από τις αντιδορκάδες, το δεύτερο πολυπληθέστερο θηλαστικό που ευδοκιμούσε στο πάρκο ήταν οι ζέβρες. Πάμπολλα από αυτά τα παρδαλά αλογάκια γυρόφερναν στην σαβάνα, στενώς ομαδευμένα σε αγέλες. Περνούσαν κι αυτά τις νωθρές των ζήσεις βοσκώντας ολημερίς, αργά-αργά, το χορταράκι των.Αυτές δεν απεδείχθησαν τόσο αδιάφορες προς μέρους μας· αλλά μάλλον αρκετά φοβισμένες. Κάθε φορά … [Read more...]

Άξιο παρατήρησης είναι το πώς η ενσυνειδησία του επικείσθαι ευχάριστες ώρες δύναται να εξουδετερώσει καθεμία κούραση. Σε αντιδιαστολή, παραδείγματος χάρη, με το «πρέπει να σηκωθώ να πάω στην οικοδομή να κουβαλάω μαδέρια για το επόμενο οκτάωρο», το «γουστάρω να σηκωθώ να πάω να εξερευνήσω έναν πρωτοϊδωμένο τόπο μέχρι να μού την καρφώσει να κάνω κάτι άλλο» επιδεικνύει ολοφάνερα … [Read more...]

Ήταν μόλις κατά το πέρας του συθάμπου, όταν ξαφνικά αντικρίσαμε ενώπιόν μάς εκείνο το εξέχον θέαμα. Ήταν ένα βουνό. Ένα βουνό από εκείνα τα τόσο θηριώδη και μεγαλοπρεπή, που κάνουν την ψυχή σου να σκιρτήσει και την καρδιά σου να αναπηδήσει στην θέασή των και-μόνο. Και σού ξυπνούν τοιαύτη διάπυρη λαχτάρα να τα ανέβεις και να μοιραστείς μαζί τών λίγη από την υψηλότητά των, που … [Read more...]

Το όλο σκηνικό είχε αρχίσει να καταντάει λιγουλάκι ανιαρό. Πηγαίναμε για ώρα και δεν είχαμε δει τίποτε το ιδιαίτερα ενδιαφέρον, μέχρι που τελικά κάτι μάς κίνησε την προσοχή. Στην αρχή δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι ήταν. Μόνο απορούσαμε, διακρίνοντας στο βάθος κάτι σαν… μία δολιχή μαύρη γραμμή να τέμνει την πεδιάδα στην μέση και να εκτείνεται ως αμφότερα τα πέρατα του … [Read more...]