Παρά τον ψιλό μανδύα των υψηλώς αιωρουμένων θυσάνων που ύφαιναν την ανατολή, ήταν ένα λαμπρό πρωί. Aπαλή ησυχία και μία τρυφερή αύρα επικρατούσαν στον αέρα.Ένα παχύ, ορθοκέρατο, τεφρό βόδι περπατούσε νωχελικά στην αμμώδη οδό κάτω από την ταράτσα όπου έπινα τον καφέ μου. Μία λιγνή γυναίκα, τυλιγμένη με ένα αγανό ροζ σάρι, κρεμούσε μία ποικιλόχρωμη μπουγάδα σε έναν τεντωμένο … [Read more...]
Χαβαλές με τέσσερις Ινδούς λωποδύτες στην ιερή πόλη του Ρατζαστάν
Γυναίκες με μυριόχρωμα πέπλα και άνδρες με φουσκωτά τουρμπάνια ελίσσονταν σβέλτα αναμεταξύ τών. Φορτωμένα με οτιδήποτε, από μπαχαρικά μέχρι παλιοσίδερα, ιππήλατα και χειρήλατα καρότσια έκαναν το ίδιο. Οδηγοί σακαρακών κόρναραν ανυπόμονα στο κατόπι μίας εύσαρκης αγελάδας που αβίαστα σουλάτσαρε μες στην μέση. Σμάρια μυγών επέδραμαν στα προϊόντα που η τελευταία απέβαλλε στο διάβα … [Read more...]
Όταν ορειβατείς μόνος στα Ιμαλάια, ποτέ μην εξοργίσεις τον θεό Τζάμπλου Ντέφτα
Ένα σημαντικό πράγμα που έχω μάθει ανά τις πολυετείς μου περιπλανήσεις: Όταν ακούς για θεούς (δη παντοδύναμους), προετοιμάσου για μπελάδες. Υπάρχουν λογιών-λογιών θεοί που η υπαρξιακή ανησυχία των ανθρώπων έχει επινοήσει. Αυτοί έχουν προσλάβει τόσο ποικίλους χαρακτήρες όσο και οι χαρακτήρες των επινοητών των. Κάποιοι είναι δημοκράτες, κάποιοι είναι παντοκράτορες· κάποιοι … [Read more...]
Ινδοί Ξενοδόχοι – Ο Αλημπάμπας
«Πού είναι όλοι οι κράχτες;» είχα μείνει να απόρω καθώς, καθιστός σε μια πεζούλα, εκάπνιζα επιτέλους ένα τσιγάρο μετά από εκείνο το πολύωρο ταξίδι. Μόλις είχα αφιχθεί στο Πούσκαρ, την ιερή πόλη του Ρατζαστάν. Λόγω της τουριστικής δημοφιλίας που ο τόπος αυτός φέρει, μού έδοξε πολύ παράξενο που δεν εκαλωσορίστηκα από το συνήθες μπουλούκι κραχτών και ταξιτζήδων, που κανονικά σε … [Read more...]
Ινδοί Ξενοδόχοι – H Κλεφτουριά, o Οπλαρχηγός, και το Πρωτοπαλλήκαρο
Ήταν εκείνη η παντέρμη, νεκρική γη που απλωνόταν ολόγυρά μάς· και οι νέοι επιβάτες που είχαν ανέβει στο λεωφορείο ενόσω εκοιμόμουν και η όλη των εμφάνιση μού εθύμιζε κάτι σε επαναστάτες του 21'… που μού εσήμαναν πως είχαμε αφιχθεί σε έναν καινούργιο, παράξενο κόσμο, σαν άνοιξα τα μάτια μου εκείνο το πρωί. Σύντομα θα προσεγγίζαμε την Ιαϊσαλμέρη: την χαμένη μέσα στα βάθη της … [Read more...]
Ινδοί Ξενοδόχοι – Ο Σάντας και ο Μουκές
Με-το-που ανέτειλε εκείνο το πρωί ο ήλιος πάνω από την Υποήπειρο, αναγκάζοντάς με να ξεσφαλίσω τα νυσταγμένα μου μάτια, αυτό που αντίκρυσα ήταν κάτι το ολότελα διαφορετικό από εκείνο που απεχαιρετούσα κατά την δύση της προηγουμένης, όταν μόλις είχα επιβιβαστεί σ' εκείνο το κειμηλιακό λεωφορείο στην Βομβάη και αφήναμε πίσω μάς την πράσινη και βροχερή γη της Μαχαράστρας. Είχαμε … [Read more...]
Ινδοί Ξενοδόχοι – Ο Μπάντης
Κατάμαυρος ήταν ο ουρανός και ένα ανιαρό ψιλόβροχο έπεφτε όταν, περασμένα μεσάνυχτα, η πτήση μου απ' το Χονγκ Κονγκ εύρισκε επιτέλους έδαφος στο λειψώς φωτισμένο, ως ερημωμένο, αεροδρόμιο Τσατραπάτι Σιβάτζι της Βομβάης. … [Read more...]
