Η Μοσούλη μάλλον ουδέποτε αποτέλεσε προσθήκη στην λίστα των ονειρεμένων σου ταξιδιωτικών προορισμών. Πιο πρόσφατα, μπορεί και να είχε βρεθεί στην κορυφή της λίστας με τα μέρη του πλανήτη όπου πιο σίγουρα θα σκοτωνόσουν — από φόνο, ή αυτοκτονία εάν κατά τύχη είσαι τζιχαντιστής. Αλλά αφότου απελευθερώθηκε από το Ισλαμικό Κράτος τον Ιούλιο του 2017, λαμπύριζε στο ραντάρ της εμής … [Read more...]
Δύο τουρίστες στην Βαγδάτη
Ήμασταν τυχεροί που είχε συννεφιά υπέρ της πολιτείας του Ερμπίλ. Αυτό δεν είθισται. Και συνέβη την τέλεια μέρα: την μέρα που έπρεπε να περάσουμε ολόκληρη έξω κωλοβαρώντας.Το Ερμπίλ δεν ήταν ο τύπος πόλης με τα αχανή δενδρόφυτα άλση και τα χαριτωμένα σκιερά παγκάκια για να καθίσεις. Ήταν τύπος πόλης με πλατιές, ατέρμονες οδούς και άδεια, αμμώδη οικόπεδα, παρεμβαλλόμενα από … [Read more...]
Όταν ορειβατείς μόνος στα Ιμαλάια, ποτέ μην εξοργίσεις τον θεό Τζάμπλου Ντέφτα
Ένα σημαντικό πράγμα που έχω μάθει ανά τις πολυετείς μου περιπλανήσεις: Όταν ακούς για θεούς (δη παντοδύναμους), προετοιμάσου για μπελάδες. Υπάρχουν λογιών-λογιών θεοί που η υπαρξιακή ανησυχία των ανθρώπων έχει επινοήσει. Αυτοί έχουν προσλάβει τόσο ποικίλους χαρακτήρες όσο και οι χαρακτήρες των επινοητών των. Κάποιοι είναι δημοκράτες, κάποιοι είναι παντοκράτορες· κάποιοι … [Read more...]
Ένας μήνας στην Κουριλική Λίμνη: 30 άνθρωποι και 300 αρκούδες στην μέση του πουθενά
Γεμάτος απογοήτευση έμεινα να θωρώ το σκηνικό πίσω από την τραβηγμένη κουρτίνα... Τα οργουελικά, φαιώδη, τσιμέντινα ανθρωποδοχεία που οι Σοβιετικοί ονόμασαν χρουστσιόβκες έδειχναν έτι μουντότερα πίσω από το πέπλο της αντάρας. Η πυκνή μάζα μαυροσυννέφων που τα σκέπαζε δεν άφηνε ούτε ίχνος ηλιαχτίδας έστω και να δηλώσει την τοποθεσία του ηλίου, που άρτι θα είχε ανατείλει δίπλα … [Read more...]
Διασχίζοντας την Σιβηρία σε ένα βαγόνι γεμάτο Βορειοκορεάτες
Κοιμόμουν βαριά στην στενή πάνω κουκέτα ενός συρμού τρίτης θέσης μίας απηρχαιωμένης σοβιετικής αμαξοστοιχίας που ταξίδευε προς ανατολάς τον υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο. Το ένστικτό μου, υποκινούμενο από επιθυμία τεντώματος και δίψα νικοτίνης, με ανέγειρε εκεί που το τρένο φρέναρε προς ακινητοποίηση. Τράβηξα ελαφρά την κουρτίνα να ρίξω μια ματιά από το παράθυρο. Ήταν χαράματα. … [Read more...]
Επτά μήνες Κορονοϊού αποκλεισμένοι στην Ασία
Πρώτη φορά μετά από χρόνια που άκουσα την λέξη κορονοϊός ήμουν σε ένα μικρό φιλιππινέζικο νησί επ’ ονόματι Σικιχόρ. Η ύπαρξη του νέου μικροβίου πρέπει ήδη λίγο καιρό να κυκλοφορούσε στις διεθνείς ειδήσεις, αλλά εκείνο το διάστημα ήμουν κάπως αποκομμένος από τον κόσμο. Το νέο αρχικά μού εγνωστοποιήθη από την σπιτονοικοκυρά μου.«Το και το» μάς είπε ένα μεσημέρι που μας πέτυχε … [Read more...]
3 Μέρες Κωπηλατώντας στον Όρμο του Πόρτ Μπαρτόν, Παλαουάν
Εκεί που διεχείμαζα στις Φιλιππίνες τον χειμώνα του 19-20, ανακάλυψα τον παράκτιο οικισμό του Πόρτ Μπαρτόν· πανέμορφος τόπος, επαρκώς ανεπτυγμένος για άνετη διαμονή και εργασία, αλλά χωρίς το τουριστικό πανηγύρι του Ελ Νίδο και λοιπών θερέτρων στον βορρά του νησιού. Είπαμε έτσι να εγκατασταθούμε για λίγες εβδομάδες.Σαν βολτάραμε κάτω ανά την δολιχή αμμουδιά, οι προσφορές από … [Read more...]
Υπερορθόδοξοι Εβραίοι: Μία Βόλτα σε γειτονιά των Χαρεντί στα Ιεροσόλυμα
Εκτός της παλαιάς πόλης, το άλλο εκείνο μέρος των Ιεροσολύμων που μού προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η συνοικία των Χαρεντήδων. Αυτοί οι σκληροπυρηνικοί, ορθόδοξοι Ιουδαϊστές δίνουν μαθήματα στενοκεφαλοσύνης και μεσαιωνισμού και στους πιο ανένδοτους, μικρόνους σκοταδιστές που η θρησκευτική ζωή του παγκοσμίου πολιτισμού έχει να επιδείξει. Μέχρι και οι Άμις των Η.Π.Α., να … [Read more...]
Σύνορα Αιγύπτου Ισραήλ: Όταν πέρασα πεζός από την Αφρική στην Ασία
Πολύ ωραία τα πέρασα και στο Σινά, έπρεπε τώρα να κινήσω προς τα ισραηλίτικα σύνορα. Μέχρι εκεί είχα φτάσει εντός ενός λεωφορείου στο οποίο κανονικά δεν μού επιτρεπόταν να επιβαίνω. Για να φύγω αποκεί προς την Τάμπα, δεν υπήρχε κανένα λεωφορείο. Έτσι το λοιπόν, σαν επέστρεψα στο χωριό κατά το απογευματάκι, άρχισα τις γύρες και πήρα στο ρωτητό τους χωριανούς να εύρω κάποιον να … [Read more...]
Μία έκλειψη ηλίου, ένα rave party, κι ένα τσούρμο τρομοκράτες στην Κελέβη της Ινδονησίας
Ήταν χειμώνας στο βόρειο ημισφαίριο. Μα ως πάντοτε, ήταν καλοκαίρι στον Ισημερινό. Εκείνο τον καιρό διεχείμαζα στους τροπικούς παραλλήλους της Νοτιοανατολικής Ασίας. Μού είχε γράψει ένα καλό φιλαράκι εκ Γερμανίας πως ετοιμάζεται να κατέβει κι αυτός Ασία. Έπαιζε, λέει, καλό παρτάκι στην Κελέβη της Ινδονησίας, ευρέως γνωστότερη ως Σουλαουέσι.Ολική έκλειψη ηλίου θα περνούσε αυτόν … [Read more...]
