Εκεί, σε αυτό το μουσείο, ήταν που γνώρισα την Σάρα, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα άτομα που πέτυχα σε όλο το ταξίδι. Ντόπια, Καϊριώτισσα, είχε έλθει κι αυτή να χαζεύσει τα πεπραγμένα των μακρινών της προγόνων. Τρακαριστήκαμε σε μία αίθουσα και πιάσαμε κουβέντα. Σαν φύγαμε, με-τα-πολλά, από το μουσείο, πήγαμε για καφέ και περίπατο για το υπόλοιπο εκείνης της ημέρας. Αληθινή … [Read more...]
Ταξίδι στην Νότια Αφρική: Πρώτη μέρα στο Κέιπ Τάουν
Δύσκολα θα λησμονήσω ποτέ εκείνο το πρωινό. Δύσκολα θα φθίσει από την μνήμη μου η θύμηση εκείνης την εξαιρετικής διάθεσης που με είχε συνεπάρει από την στιγμή που άνοιξα τα μάτια μου. Ένα από αυτά που πιο πολύ αγαπώ είναι το περπάτημα. Μού αρέσει να περπατάω με τις ώρες. Και πιο πολύ ακόμη, μού αρέσει όταν περπατάω άσκοπα. Όταν δηλαδή δεν έχω έναν συγκεκριμένο προορισμό· δεν … [Read more...]
Νυχτερινή ζωή στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής
Ήταν πια όψιμο απόγευμα όταν ξανάνοιξα τα μάτια μου και νόστησα στον ξυπνητό μου κόσμο. Ήταν η πρώτη μου μέρα στο Κέιπ Τάουν και προετιθέμην να το εορτάσω δεόντως· πράγμα που θα σήμαινε μία πρώτη γνωριμία με την νυχτερινή ζωή της πόλης. Ήπια έναν γρήγορο καφέ να καλανοίξει το μάτι, να πάρει και ο εγκέφαλος στροφές· πέταξα πάνω μού μία ζακετούλα ― δεν το είχα σκοπό να γυρίσω … [Read more...]
Windhoek: Το Ταξίδι μου στην Πρωτεύουσα της Ναμίμπιας
Οδηγούσαμε σε μία από τις ελάχιστες ασφαλτοστρωμένες οδικές αρτηρίες της χώρας. Και σχετικά γρήγορα καλύψαμε τα πεντακόσια πάνω-κάτω χιλιόμετρα μέχρι το Βίντχουκ: την πρωτεύουσα της Ναμίμπιας, που ευρίσκεται στο σχεδόν τέλειο κέντρο της χώρας. Εκεί θα διαμέναμε την νύχτα εκείνη: την τελευταία μας νύχτα στην Ναμίμπια. Αφιχθήκαμε κατά το απομεσήμερο· ξανά στον ανθρώπινο … [Read more...]
Ζέβρες και Κοννοχαίτες (γκνου): Μία παραδειγματική συνεργασία στην φύση
Πέρα από τις αντιδορκάδες, το δεύτερο πολυπληθέστερο θηλαστικό που ευδοκιμούσε στο πάρκο ήταν οι ζέβρες. Πάμπολλα από αυτά τα παρδαλά αλογάκια γυρόφερναν στην σαβάνα, στενώς ομαδευμένα σε αγέλες. Περνούσαν κι αυτά τις νωθρές των ζήσεις βοσκώντας ολημερίς, αργά-αργά, το χορταράκι των. Αυτές δεν απεδείχθησαν τόσο αδιάφορες προς μέρους μας· αλλά μάλλον αρκετά φοβισμένες. Κάθε … [Read more...]
Σαφάρι στον Ποταμό Chobe στην Μποτσουάνα
Τελικά διανυκτερεύσαμε σε μία κατασκήνωση κοντά στην πόλη Νάτα, απ’ όπου το επόμενο πρωί συνεχίσαμε την πορεία μας, στραμμένοι πλέον προς τον βορρά. Κατά το μεσημεράκι φτάσαμε στο βορειοανατολικό άκρο της χώρας, όπου ευρίσκεται το Εθνικό Πάρκο Τσόμπε. Κατασκηνώσαμε, και μετά από την απαραίτητη μεσημβρινή ανάπαυση, κινήσαμε προς την όχθη του ποταμού Τσόμπε που διαρρέει το … [Read more...]
Όταν διέσχισα τα σύνορα από την Ζάμπια στην Τανζανία
Κάπως έτσι πέρασε σιγά-σιγά η πρώτη μέρα του ταξιδιού. Το σκοτάδι πλάκωσε στην ώρα του. Αφού τα βλέφαρά μου εν τέλει βάρυναν διαβάζοντας ένα βιβλίο, αποκοιμήθηκα. Σε βαθύτατο ύπνο παραδόθηκα μέχρι την αυγή, που μας βρήκε στα τανζανικά σύνορα. Ήταν τα πιο πολυάσχολα σύνορα που είχα περάσει μέχρι στιγμής στην ζωή μου. Λαός πολύς, με λογιών-λογιών οχήματα, διασταυρωνόταν εκεί, … [Read more...]
Το Ταξίδι και η Διαμονή μου στο Νταρ Ες Σαλάμ της Τανζανίας
Άξιο παρατήρησης είναι το πώς η ενσυνειδησία του επικείσθαι ευχάριστες ώρες δύναται να εξουδετερώσει καθεμία κούραση. Σε αντιδιαστολή, παραδείγματος χάρη, με το «πρέπει να σηκωθώ να πάω στην οικοδομή να κουβαλάω μαδέρια για το επόμενο οκτάωρο», το «γουστάρω να σηκωθώ να πάω να εξερευνήσω έναν πρωτοϊδωμένο τόπο μέχρι να μού την καρφώσει να κάνω κάτι άλλο» επιδεικνύει ολοφάνερα … [Read more...]
Στα Όρη Usambara: τα μαγεμένα βουνά της Τανζανίας
Ήταν μόλις κατά το πέρας του συθάμπου, όταν ξαφνικά αντικρίσαμε ενώπιόν μάς εκείνο το εξέχον θέαμα. Ήταν ένα βουνό. Ένα βουνό από εκείνα τα τόσο θηριώδη και μεγαλοπρεπή, που κάνουν την ψυχή σου να σκιρτήσει και την καρδιά σου να αναπηδήσει στην θέασή των και-μόνο. Και σού ξυπνούν τοιαύτη διάπυρη λαχτάρα να τα ανέβεις και να μοιραστείς μαζί τών λίγη από την υψηλότητά των, που … [Read more...]
Όταν πέτυχα την Μεγάλη Μετανάστευση των Γκνου στο Serengeti
Το όλο σκηνικό είχε αρχίσει να καταντάει λιγουλάκι ανιαρό. Πηγαίναμε για ώρα και δεν είχαμε δει τίποτε το ιδιαίτερα ενδιαφέρον, μέχρι που τελικά κάτι μάς κίνησε την προσοχή. Στην αρχή δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι ήταν. Μόνο απορούσαμε, διακρίνοντας στο βάθος κάτι σαν… μία δολιχή μαύρη γραμμή να τέμνει την πεδιάδα στην μέση και να εκτείνεται ως αμφότερα τα πέρατα του … [Read more...]
- « Previous Page
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 16
- Next Page »