Πρώτη φορά μετά από χρόνια που άκουσα την λέξη κορονοϊός ήμουν σε ένα μικρό φιλιππινέζικο νησί επ’ ονόματι Σικιχόρ. Η ύπαρξη του νέου μικροβίου πρέπει ήδη λίγο καιρό να κυκλοφορούσε στις διεθνείς ειδήσεις, αλλά εκείνο το διάστημα ήμουν κάπως αποκομμένος από τον κόσμο. Το νέο αρχικά μού εγνωστοποιήθη από την σπιτονοικοκυρά μου.«Το και το» μάς είπε ένα μεσημέρι που μας πέτυχε … [Read more...]
Τέσσερις ημέρες γύρω από την Γκάμπια
Μια-εκατοστή χιλιόμετρα νότια από την αχανή πολιτεία που στέφει το δυτικότερο ακρωτήριο της Αφρικής και λέγεται Ντακάρ, εκτείνεται μία δολιχή, υποτροπική παραλία. Περί τα είκοσι χιλιόμετρα αδιάκοπης, ψιλόκοκκης αμμουδιάς έχει ξεβράσει ο Ατλαντικός σε αυτήν την αραιοκατοικημένη ακτή. Χώρια από τα διάσκορπα, υποτυπώδη ψαροχώρια, η ακτογραμμή δεν καταλαμβάνεται παρά από ατέρμονες … [Read more...]
Μία νύχτα στο Αλγκάρβε… που παρατρίχα δεν έχασα το δίπλωμα οδήγησης
Ένας αιμάτινος, ψυχοπραϋντικός ήλιος βουτούσε προς τον ατέρμονο ορίζοντα του Ατλαντικού. Εξασθενούσε η θαλάσσια αύρα και αραίωνε ο κόσμος στην απέραντη φιναμμουδιά. Τα τουριστικά φαγοποτάδικα άρχιζαν να γεμίζουν στην παράκτια προμενάδα αποπάνω. Λάμβανε τέλος άλλη μία ερατεινή ανοιξιάτικη μέρα στο Αλγκάρβε.Κόντευε να βραδιάσει στο Πορτιμάο της νότιας Πορτογαλίας... και βάσει … [Read more...]
Όταν διέσχισα τα σύνορα από την Νότια Αφρική στην Ναμίμπια
Αρχίσαμε κωπηλατώντας να κατεβαίνουμε τον ποταμό. Λογιών-λογιών πτηνά και μικρά θηλαστικά ήταν μαζεμένα παρά τις όχθες, όπου ευρισκόταν η μοναδική αξιόλογη συγκέντρωση νερού σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Οι όχθες, ανά σημεία, έσφυζαν από καλαμιές, νούφαρα, και λοιπή υδρόφιλη χλωρίδα. Έναν πολύ ιδιότυπο συνδυασμό χρωμάτων σχημάτιζαν αυτές οι ψιλές λωρίδες πρασινάδας, … [Read more...]
Φτώχεια και μιζέρια στα Townships του Κέιπ Τάουν στην Νότια Αφρική
Θυμάμαι εκείνο το μεσημέρι. Είχα επιστρέψει στο πανδοχείο από την πρωινή μου επίσκεψη στους καρχαρίες. Έκανα έναν καφέ και κάθισα να τον απολαύσω στην σκιερή αυλή, που ήταν τόσο ήσυχη τις μεσημεριανές ώρες· αφού οι περισσότεροι ένοικοι του πανδοχείου, είτε θα παραδίδονταν εις έναν μεσημβρινό υπνάκο ξαπλωμένοι στα κρεβάτια των, είτε θα χαίρονταν το δροσερό θαλασσινό αεράκι … [Read more...]
Ταξίδι στην Νότια Αφρική: Από το Κέιπ Τάουν στην Ναμίμπια
Κατάφορτος συναισθήματα θυμάμαι καθόμουν, εκείνο το πρωί, χάμω στην ψιλή άμμο μίας παραλίας στο Table View. Μολονότι μέχρι εκείνη την στιγμή ο ενθουσιασμός είχε γενικά επικρατήσει μέσα μού, και μία έντονη λαχτάρα με τραβούσε να κινήσω το συντομότερο, ένιωθα πως πρέπει να στραγγίξω έως και τα τελευταία κατάλοιπα του νοσταλγικού συναισθηματισμού που είχαν απομείνει στην διάθεσή … [Read more...]
Το Ταξίδι μου στην πόλη Springbok στην Νότια Αφρική
Δεν θα πήρε πάνω από μία ώρα από το χάραμα, και είχαμε ήδη βγει στον δρόμο. Οδεύαμε σταθερά προς τον βορρά. Αφήσαμε πίσω μάς τα βουνά και συνεχίσαμε διασχίζοντας τις αχανείς, επίπεδες εκτάσεις, που δεν φιλοξενούσαν τίποτε, παρά ξερόθαμνα και βράχους. Όσο βορειότερα πηγαίναμε, τόσο αραιότερη γινόταν η βλάστηση, και ακόμη αραιότερη η ανθρώπινη παρουσία.Κατά το μεσημέρι, ύστερα … [Read more...]
Το Ταξίδι μου στο Walvis Bay στην Ναμίμπια
Νωρίς-νωρίς είχαμε εγερθεί όλοι εκείνο το πρωί, και υπό την συντροφιά του ανατέλλοντος ηλίου, ετοιμαζόμασταν για την συνέχιση της πορείας. Ξεστήσαμε τις σκηνές και τις θημωνιάσαμε καλά-καλά στον αποθηκευτικό χώρο του οχήματος. Δεν θα τις χρησιμοποιούσαμε για τις επόμενες δύο μέρες, μιάς-και σήμερα θα προσεγγίζαμε ξανά, μετά από κάμποσες ημέρες απομόνωσης στις ερημιές, ανθρώπινο … [Read more...]
Διασχίζοντας τα σύνορα από την Ναμίμπια στην Μποτσουάνα
Έτι μία ερατεινή μέρα ξημέρωσε το πρωί. Ετοιμαστήκαμε στα-γρήγορα και βγήκαμε ξανά στο ταξίδι. Πήραμε τον ασφαλτόδρομο που οδηγούσε από το Βίντχουκ στην ανατολή. Σε λίγες ώρες θα αφήναμε πίσω μάς την Ναμίμπια.Πήρα να θεωρώ τις διάφορες συγκινησιακές στιγμές πού είχα βιώσει σε αυτήν την χώρα. Δυσκολευόμουν πάρα πολύ να πιστεύσω το ημερολόγιο, που έλεγε ότι μόλις δύο εβδομάδες … [Read more...]
Το Ταξίδι μου στο Maun της Μποτσουάνας
Μετά από πεντακόσια περίπου χιλιόμετρα ευχάριστης διαδρομής μέσα στην έρημο Καλαχάρι, φτάσαμε στο Μαούν: την πέμπτη μεγαλύτερη πόλη της Μποτσουάνας, όπου θα διαμέναμε απόψε. Προτού κάνουμε οτιδήποτε άλλο, πήγαμε στο αεροδρόμιο να υποδεχθούμε κάποιους φίλους που θα αφικνύονταν εκεί, και θα μας προσσυντρόφευαν για λίγες από τις επόμενες ημέρες. Ενόσω τους περιμέναμε, καθίσαμε να … [Read more...]
- « Previous Page
- 1
- …
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 18
- Next Page »
