Η μόνη μπόρα της ημέρας εκδηλώθηκε τόμου προσπερνούσα μία ακρόδρομη καφετέρια. Είχε περάσει μέχρι να τελειώσω έναν καφέ, και έβγαλα αμούσκευτος όλη την απολαύσιμη απογευματινή διαδρομή. Ακόμη δεν ήξερα πού θα την έπεφτα το βράδυ. Μα μόλις υπερέβην ένα έπαρμα και ξάνοιξα την νέα θέα, αποφάσισα πού θα την πέσω και αύριο προσέτι το βράδυ.Μεταξύ των δύο ανατολικότερων ακρωτηρίων … [Read more...]

Ξανάπιασα βορειοανατολική πορεία. Πάνω-κάτω και ζιγκζάγκ ανά τους κατάφυτους λόφους, στεγνούμενος και μουσκευόμενος αμοιβαδόν μεταξύ εναλλασσομένων διαστημάτων λιακάδας και συγκλύσεως, προσέγγισα το απόγευμα την ακτή στην πόλη του Νιατράνγκ.Τα χαώδη προάστια δεν διέφεραν σε τίποτε από της οιασδήποτε βιετναμικής μεγαλόπολης: ακανόνιστες οδοί φίσκα με μηχανάκια, κορεσμένες με … [Read more...]

Εκτός του ότι θα κατευθυνθώ βορειοανατολικά, μέχρι το πρωί δεν ήξερα πού ακριβώς θα πάω. Τότε μού γνώρισαν οι νέες μου φίλες και συμπεζοπόρες πως θα πάνε στο Νταλάτ—μία δημοφιλή τουριστική πόλη στα κεντρικά υψίπεδα του Βιετνάμ—και με προσκάλεσαν. Γιατί όχι.Ατελώς ξεκουρασμένος από την περασμένη νύχτα, ξεκίνησα λοιπόν την πορεία με απογευματινή ευδία. Διέσχισα την υπόλοιπη … [Read more...]

Αν-και διέμενα στα δυτικά προάστια, πήρε ώρες να ξεδιαλύνω τον αστικό δαίδαλο μέχρι τις δυτικές παρυφές της Σαϊγκόν. Ένας τετράπλατος αυτοκινητόδρομος—πέντε αυτοκινηστικές λωρίδες ανά ρεύμα συν άλλω τόσω χώρω στην κάθε πλευρά για τα μηχανάκια—στένευσε προοδευτικά καθώς διερχόταν μέσω αλληλουχίας αχανών, ρυπασμένων ορυζώνων και στενόμακρων, ρυπογόνων πόλεων.Απογευματάκι, άφησα … [Read more...]

Ήταν η πρώτη μου μέρα στην Σαϊγκόν. Είχα αφιχθεί το περασμένο βράδυ από Σιγκαπούρη και την είχα πέσει σε μίας ντόπιας φίλης, σε ένα αναξιόλογο διαμέρισμα μίας των απαράλλακτων γιγαντοπολυκατοικιών ενός των απροσμέτρητων ασήμων προαστίων της βιετναμικής συμπρωτεύουσας. Τώρα, ένα πρωί που θα το έλεγες ηλιόλουστο εάν το καυσαέριο δεν εμπόδιζε το φως, με είχε πετάξει η φίλη στο … [Read more...]