Ένα σημαντικό πράγμα που έχω μάθει ανά τις πολυετείς μου περιπλανήσεις: Όταν ακούς για θεούς (δη παντοδύναμους), προετοιμάσου για μπελάδες. Υπάρχουν λογιών-λογιών θεοί που η υπαρξιακή ανησυχία των ανθρώπων έχει επινοήσει. Αυτοί έχουν προσλάβει τόσο ποικίλους χαρακτήρες όσο και οι χαρακτήρες των επινοητών των. Κάποιοι είναι δημοκράτες, κάποιοι είναι παντοκράτορες· κάποιοι … [Read more...]
Ένα Καλοκαίρι Σε Ένα Νορβηγικό Δάσος Γεμάτο Ψυχεδέλεια
Είναι κάποιες φορές που οι καιροί αλλάζουν ραγδαία. Διαφόρως από τις ομαλές μεταβάσεις της δικής μας εύκρατης ζώνης, και εν πλήρει αντιθέσει με την απούσα κλιματική ποικιλία των τροπικών, οι εποχές στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη αυτού του πλανήτη μεταβάλλονται ακραία και ξαφνικά. Τρεις μήνες διαρκεί ο κίτρινος φυλλοτάπητας του φθινοπώρου. Γιγαντιαίες δρύες, λεύκες, κλήθρες, και … [Read more...]
Ένας μήνας στην Κουριλική Λίμνη: 30 άνθρωποι και 300 αρκούδες στην μέση του πουθενά
Γεμάτος απογοήτευση έμεινα να θωρώ το σκηνικό πίσω από την τραβηγμένη κουρτίνα... Τα οργουελικά, φαιώδη, τσιμέντινα ανθρωποδοχεία που οι Σοβιετικοί ονόμασαν χρουστσιόβκες έδειχναν έτι μουντότερα πίσω από το πέπλο της αντάρας. Η πυκνή μάζα μαυροσυννέφων που τα σκέπαζε δεν άφηνε ούτε ίχνος ηλιαχτίδας έστω και να δηλώσει την τοποθεσία του ηλίου, που άρτι θα είχε ανατείλει δίπλα … [Read more...]
Διασχίζοντας την Σιβηρία σε ένα βαγόνι γεμάτο Βορειοκορεάτες
Κοιμόμουν βαριά στην στενή πάνω κουκέτα ενός συρμού τρίτης θέσης μίας απηρχαιωμένης σοβιετικής αμαξοστοιχίας που ταξίδευε προς ανατολάς τον υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο. Το ένστικτό μου, υποκινούμενο από επιθυμία τεντώματος και δίψα νικοτίνης, με ανέγειρε εκεί που το τρένο φρέναρε προς ακινητοποίηση. Τράβηξα ελαφρά την κουρτίνα να ρίξω μια ματιά από το παράθυρο. Ήταν χαράματα. … [Read more...]
Επτά μήνες Κορονοϊού αποκλεισμένοι στην Ασία
Πρώτη φορά μετά από χρόνια που άκουσα την λέξη κορονοϊός ήμουν σε ένα μικρό φιλιππινέζικο νησί επ’ ονόματι Σικιχόρ. Η ύπαρξη του νέου μικροβίου πρέπει ήδη λίγο καιρό να κυκλοφορούσε στις διεθνείς ειδήσεις, αλλά εκείνο το διάστημα ήμουν κάπως αποκομμένος από τον κόσμο. Το νέο αρχικά μού εγνωστοποιήθη από την σπιτονοικοκυρά μου. «Το και το» μάς είπε ένα μεσημέρι που μας … [Read more...]
Τέσσερις ημέρες γύρω από την Γκάμπια
Μια-εκατοστή χιλιόμετρα νότια από την αχανή πολιτεία που στέφει το δυτικότερο ακρωτήριο της Αφρικής και λέγεται Ντακάρ, εκτείνεται μία δολιχή, υποτροπική παραλία. Περί τα είκοσι χιλιόμετρα αδιάκοπης, ψιλόκοκκης αμμουδιάς έχει ξεβράσει ο Ατλαντικός σε αυτήν την αραιοκατοικημένη ακτή. Χώρια από τα διάσκορπα, υποτυπώδη ψαροχώρια, η ακτογραμμή δεν καταλαμβάνεται παρά από ατέρμονες … [Read more...]
Μία νύχτα στο Αλγκάρβε… που παρατρίχα δεν έχασα το δίπλωμα οδήγησης
Ένας αιμάτινος, ψυχοπραϋντικός ήλιος βουτούσε προς τον ατέρμονο ορίζοντα του Ατλαντικού. Εξασθενούσε η θαλάσσια αύρα και αραίωνε ο κόσμος στην απέραντη φιναμμουδιά. Τα τουριστικά φαγοποτάδικα άρχιζαν να γεμίζουν στην παράκτια προμενάδα αποπάνω. Λάμβανε τέλος άλλη μία ερατεινή ανοιξιάτικη μέρα στο Αλγκάρβε. Κόντευε να βραδιάσει στο Πορτιμάο της νότιας Πορτογαλίας... και βάσει … [Read more...]
Όταν διέσχισα τα σύνορα από την Νότια Αφρική στην Ναμίμπια
Αρχίσαμε κωπηλατώντας να κατεβαίνουμε τον ποταμό. Λογιών-λογιών πτηνά και μικρά θηλαστικά ήταν μαζεμένα παρά τις όχθες, όπου ευρισκόταν η μοναδική αξιόλογη συγκέντρωση νερού σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Οι όχθες, ανά σημεία, έσφυζαν από καλαμιές, νούφαρα, και λοιπή υδρόφιλη χλωρίδα. Έναν πολύ ιδιότυπο συνδυασμό χρωμάτων σχημάτιζαν αυτές οι ψιλές λωρίδες πρασινάδας, … [Read more...]
Φτώχεια και μιζέρια στα Townships του Κέιπ Τάουν στην Νότια Αφρική
Θυμάμαι εκείνο το μεσημέρι. Είχα επιστρέψει στο πανδοχείο από την πρωινή μου επίσκεψη στους καρχαρίες. Έκανα έναν καφέ και κάθισα να τον απολαύσω στην σκιερή αυλή, που ήταν τόσο ήσυχη τις μεσημεριανές ώρες· αφού οι περισσότεροι ένοικοι του πανδοχείου, είτε θα παραδίδονταν εις έναν μεσημβρινό υπνάκο ξαπλωμένοι στα κρεβάτια των, είτε θα χαίρονταν το δροσερό θαλασσινό αεράκι … [Read more...]
Ταξίδι στην Νότια Αφρική: Από το Κέιπ Τάουν στην Ναμίμπια
Κατάφορτος συναισθήματα θυμάμαι καθόμουν, εκείνο το πρωί, χάμω στην ψιλή άμμο μίας παραλίας στο Table View. Μολονότι μέχρι εκείνη την στιγμή ο ενθουσιασμός είχε γενικά επικρατήσει μέσα μού, και μία έντονη λαχτάρα με τραβούσε να κινήσω το συντομότερο, ένιωθα πως πρέπει να στραγγίξω έως και τα τελευταία κατάλοιπα του νοσταλγικού συναισθηματισμού που είχαν απομείνει στην διάθεσή … [Read more...]
- « Previous Page
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- …
- 16
- Next Page »