Σουρούπωνε όταν το τελευταίο μίας σειράς λεωφορείων μας κατέβασε κάπου στα προάστια της Αντίγουας: της κλεινής, παραμυθένιας πάλαι πρωτεύουσας του ισπανικού Αντιβασιλείου της Γουατεμάλας που τότε κάλυπτε όλη την Κεντρική Αμερική. Είχε νυχτώσει όταν φτάσαμε στην ιστορική οικία, σε έναν αφώτιστο δρόμο, που θα αποκαλούσαμε σπίτι για κάποιο αόριστο επερχόμενο διάστημα. Πετάξαμε … [Read more...]

Βασικά πιάσαμε το λάθος κοτολεωφορείο. Το συνειδητοποίησα κανα-μισάωρο αφότου προσπεράσαμε την στροφή μας. Ζητήσαμε επιτόπου στάση, απεβιβάσθημεν στην μέση του πουθενά, διασχίσαμε τον δρόμο απέναντι, και περιμέναμε ό,τι περάσει. Το που πέρασε μας γύρισε στην στροφή, οπόθεν πήραμε το πρώτο που έστριψε.Από το επίπεδο οροπέδιο, ράγδην κατηφόρισε ο δρόμος στις απόκρημνες, … [Read more...]

Μετά από εικοσιτετράωρο ταξίδι με τρία λεωφορεία, κατεβήκαμε στην παραμεθόρια πόλη Ταπατσούλα, λίγα χιλιόμετρα προ της γουατεμαλικής συνοριογραμμής. Η μέρα μόλις άρχιζε, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε, αλλά ήμασταν κουρασμένοι. Εξού και προτιμήσαμε ένα διήμερο διαλειμματάκι. Βρήκαμε ένα οικονομικό Airbnb στην κωμόπολη Κακαοατάν, λίγο βορειότερα από την Ταπατσούλα, και πήραμε την … [Read more...]

Δύο λεωφορεία μέσω Πουέμπλας μας έφεραν αργά το βράδυ στην Οαχάκα ντε Χουάρες: γραφική πρωτεύουσα της πολιτείας Οαχάκα του νότιου Μεξικού. Βρήκαμε ένα ακόμη απαράθυρο δωμάτιο στα έγκατα ενός φθηνιάρικου, απόκεντρου ξενοδοχείου, και την πέσαμε τρεις νύχτες να σπάσουμε την διαδρομή προς την ακτή.Την μοναδική μας ολόκληρη μέρα στην πόλη, βγήκαμε για ολοήμερη αξιοθέαση. … [Read more...]

Το Πίκο ντε Ορισάμπα—ένας επιβλητικός, αείλευκος, άρτιος ηφαιστειακός κώνος—δεν είναι μόνο το ψηλότερο βουνό στο Μεξικό, αλλά και το τρίτο-ψηλότερο στην Βόρεια Αμερική. Απετέλεσε προφανή μας ορειβατικό στόχο.Απρομελέτητα ως συνήθως, κατεβήκαμε στον σταθμό και πιάσαμε λεωφορείο για Ορισάμπα. Αυτό που συνειδητοποιήσαμε επ’ αφίξει, μετά από κανα-πεντάωρο ταξιδιού, ήταν ότι κατά … [Read more...]

Κρύο πρωί ανταρεμένο, πιάσαμε το αεροπλάνο στο Μάντσεστερ. Νύχτα ζεστή και ξάστερη, έναν Ατλαντικό πιοπέρα, προσγειωθήκαμε στην Πόλη του Μεξικού. Ξαπλώσαμε σε μια γωνίτσα του αεροδρομίου μέχρι να ξημερώσει, και πήραμε το πρώτο μετρό.Λίγες στάσεις και βήματα μας έφεραν στην παχυσίδερη πόρτα ενός τσίπικου πανδοχείου μίας ρέζιγης βόρειας συνοικίας. Ο υπάλληλος έσυρε την οπτική … [Read more...]