Τρεις περίπου ώρες από την αναχώρηση, και ακριβώς πάνω στο δείλι, σταματούσε το τρένο στον σταθμό εκείνο που ήταν να κατέβω. Φορτώθηκα τα υπάρχοντά μου και κίνησα προς την έξοδο. Ωστόσο σύντομα θα διακρίβωνα πως το να κατέβει κανείς από ένα τρένο μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να είναι υπόθεση κατά πολύ περιπλοκότερη απότι θα μπορούσα ποτέ να είχα φανταστεί…Θα είχα κάνει δέκα … [Read more...]
Ταξίδι στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου
Εντάξει, καλά το λοιπόν φτάσαμε και στην Αλεξάνδρεια. Και τώρα τι; Τούτο το ερώτημα τριγύριζε το κεφάλι μου καθώς ο φλοίσβος της Μεσογείου εξασθενούσε σταδιακά ξοπίσω μού, σαν βάδιζα τις αθόρυβες οδούς προς την καρδιά της πόλης. Ο σκοπός που κρατούσε την θέληση μου ισχυρή καθ’ όλη την διάρκεια των αφρικανικών μου περιπλανήσεων είχε εν τέλει επιτευχθεί. Είχε τώρα εγγίσει η ώρα … [Read more...]
Ταξίδι στο Λούξορ: την Αρχαία Θήβα της Αιγύπτου
Το ταξίδι εκείνης της ημέρας ήταν ιδιαιτέρως βραχύ. Λίγες μόνο ώρες μετά την αναχώρησή μου από το Ασουάν, το τρένο είχε ήδη φτάσει στον σιδηροδρομικό σταθμό του προορισμού μου. Αυτός δεν ήταν άλλος από την πασίφημη, ενδοξότατη πρωτεύουσα της αρχαίας Άνω Αιγύπτου, κοιτίδα του μεγάλου Άμμωνος και πολλών κλεινών βασιλέων, Θήβα.Σήμερα πλέον, η πόλη αυτή είναι γνωστή ως Λούξορ. Η … [Read more...]
Ταξίδι στο Ασουάν της Αιγύπτου
Ξεμπαρκάραμε στο μικρό παρόχθιο ψαροχώρι που αποτελούσε την πηγή του φωτός. Λίγο ύστερα, σχεδόν μεσάνυχτα, ευρεθήκαμε στο μέρος εκείνο που ώρες ήδη ονειρευόμουν: μία ψαροταβέρνα. Το στομάχι μου, μετά από αυτή την ολοήμερη νηστεία, ευχαριστήθηκε δεόντως κατά την καταβρόχθιση εκείνων των δύο παχουλών, τραγανιστών, μοσχοβολάτων νειλωτικών ψαριών και των λοιπών εκλεπτυσμένων … [Read more...]
Ταξίδι στο Χαρτούμ του Σουδάν
Λίγο πριν την μεσημβρία πια, η πορεία μας στράφηκε βόρεια και το τοπίο άλλαξε. Δεξιά μάς εξετεινόταν το ίδιο ακόμη νεκρικό σκηνικό· αριστερά όμως, ο τόπος είχε πλέον πρασινίσει ως διά μαγείας. Και πράγματι μαγεία είχε επέμβει! Τι άλλο θα δύνατο να σπείρει ζωή καταμεσής αυτού του πάννεκρου τοπίου, εάν όχι μαγεία; Και δεν ήταν άλλη μαγεία παρά εκείνη του Νείλου Ποταμού! Είχαμε … [Read more...]
Γκόνταρ (Gondar) – Ταξίδι στην Ιστορική Πρωτεύουσα της Αιθιοπίας
Το ωραιότερο πάντως σ’ εκείνη την πόλη ήταν σίγουρα η πόλη η ίδια. Όλως δικαίως οι πρώτοι δυτικοί περιηγητές την χαρακτήρισαν το Κάμελοτ της Αφρικής· αφού περιδιαβαίνοντάς την, δεν σού ξυπνούσε άλλη θύμηση παρά εικόνες από κάποιο ιστορικό βιβλίο, ή επική ταινία εποχής, ή μεσαιωνικό παραμύθι. Πολύ εύκολα μπορεί κανείς να ξεχάσει σε ποιον αιώνα ζει περπατώντας ανάμεσα στα … [Read more...]
Ταξίδι στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας
Η διαδικασία έκδοσης της αιθιοπικής μου βίζας δεν πήρε πάνω από λίγα λεπτά στο γραφείο μετανάστευσης του αεροδρομίου. Έτσι σε λίγο ευρέθηκα έξω από την πύλη να εισπνέω εκείνον τον νέο για μένα αιθιοπικό αέρα· αέρας ο οποίος, παρότι λίγο αραιός λόγω του μεγάλου υψομέτρου της πόλης (σχεδόν δυόμισι χιλιάδες μέτρα), μού φάνταξε αμέσως κατιτί πιο εύκρατος, πιο σπιτικός, σε σχέση με … [Read more...]
Ανάβαση στο Όρος Κένυα (Mount Kenya): Το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Αφρικής
Πριν γίνει αυτό ωστόσο, έμενε ακόμη η εξόρμηση. Μέχρι εκείνη την στιγμή, είχα ήδη ανέβει το πρώτο, το τρίτο, και το τέταρτο των υψηλοτέρων βουνών της Αφρικής. Το δεύτερο, το Όρος Κένυα, ευρισκόταν μόλις εκατόν πενήντα περίπου χιλιόμετρα βόρεια από το Ναϊρόμπι, και σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να το παραλείψω. Η αποστολή προς αυτήν την αφρικανική κορυφή θα ήταν, σε σχέση … [Read more...]
Εγκληματικότητα στο Ναϊρόμπι
Κάπου δέκα μέρες θα έμεινα τελικά σε αυτήν την αφρικανική μεγαλοπολιτεία. Σε λίγο παραπάνω από έναν αιώνα από την ίδρυσή της, το 1899, η πόλη αυτή εξελίχθηκε σε ένα από τα σπουδαιότερα πληθυσμιακά και οικονομικά κέντρα της Αφρικανικής Ηπείρου. Ο κεντρικός της τομέας κατέχεται από πλατιές λεωφόρους, ουρανοξύστες, πολυτελή διαμερίσματα και βίλες, επιμελημένα πάρκα, και όλα αυτά … [Read more...]
Ορειβασία στα Όρη Ρουενζόρι και Ανάβαση στο Όρος Stanley
Στην δημιουργία της όλης μυστηριακής ατμόσφαιρας συνέδραμε επίσης και η πεντάπυκνη ομίχλη που κάλυπτε την πόλη κάθε ξημέρωμα και για τις πρώτες πρωινές ώρες. Αργότερα, προς το μεσημέρι, η ομίχλη διαλυόταν, αλλά ήταν εκείνη η πηχτή και ογκώδης νεφομάζα που ποτέ δεν απεκολλάτο από τον δυτικό ορίζοντα· σαν κάποιος αρχέγονος θεός να την είχε τοποθετήσει εκεί επιτηδείως για να … [Read more...]
- « Previous Page
- 1
- …
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- Next Page »