Ένας άλλος ωραίος τύπος που γνώρισα ήταν ο Ιμπραήμ. Ήταν ένας από εκείνους τους κραζοκαταφερτζήδες που δούλευαν με τουρίστες. Εγώ ωστόσο, οφείλων ως Έλληνας να είμαι ναυτικός και όχι τουρίστας, δεν αποτελούσα υποψήφιο πελάτη του. Τον είχα γνωρίσει από την πρώτη κιόλας ημέρα της εκεί άφιξής μου. Τριγυρνούσε πάντοτε στην γειτονιά και τον πετύχαινα συχνά-πυκνά. Ένα βράδυ που ένιωθα μία επιθυμία για παρεάκι, τον πέτυχα να κάθεται σε ένα πεζούλι, σκανάροντας τον χώρο γύρω τού για τυχόν τουρίστες.

Αυτή η ιστορία είναι απόσπασμα από το βιβλίο μου «Από το Κέιπ Τάουν στην Αλεξάνδρεια», στο οποίο αφηγούμαι το επικό, μοναχικό μου ταξίδι από άκρη σε άκρη της σαγηνευτικής Αφρικής, και διαβιβάζω μία σοβαρή μεν, γλαφυρή δε, απεικόνιση της ετερόμορφης και ιδιάζουσας αφρικανικής πραγματικότητας.

«Hey, Ibrahim! How’s it going? What are you up to?» τού έκανα πλησιάζοντάς τον.

«Ah, nothing really. Just waiting here to see if any Mzungu is going to pass by, so to make some shillings, you know. But nah, I think I’ll get going soon. Very quiet day» μού έκανε κι αυτός.

Τότε τού πρότεινα να έλθει να τον κεράσω μία μπύρα. Και βεβαίως δέχθηκε.

Διάφορα ωραία άκουσα από εκείνον τον τύπο. Ήταν ο πρώτος που μού εξήγησε το νόημα του όρου mzungu: Η λέξη αυτή είναι κισουαχίλικη αλλά χρησιμοποιείτε ευρέως σε πολλές γλώσσες της ανατολικής Αφρικής για να δηλώσει έναν Ευρωπαίο, ή λευκό γενικότερα. Ετυμολογικά σημαίνει ο άσκοπα περιπλανώμενος. 

Μού είπε ιδίως πολλά ενδιαφέροντα περί του επαγγέλματός του: τις διάφορες μεθόδους μετά των οποίων μπορεί κανείς εκεί να βγάλει λεφτά από έναν τουρίστα· τις πολλαπλές τακτικές που μπορεί να ακολουθήσει για να το πετύχει· μού ανέλυσε και λίγο την ψυχολογία του δυτικού τουρίστα… κ.τ.λ. Τον βρήκα πολύ καλά ψαγμένο στο θέμα του, πρέπει να ομολογήσω.

«Ibrahim, said I to myself when I was a kid, some day a Mzungu will change your life! So I have 20 years working with them already… I still hope» κατέληξε τελικά.