Παρά τον ψιλό μανδύα των υψηλώς αιωρουμένων θυσάνων που ύφαιναν την ανατολή, ήταν ένα λαμπρό πρωί. Aπαλή ησυχία και μία τρυφερή αύρα επικρατούσαν στον αέρα.Ένα παχύ, ορθοκέρατο, τεφρό βόδι περπατούσε νωχελικά στην αμμώδη οδό κάτω από την ταράτσα όπου έπινα τον καφέ μου. Μία λιγνή γυναίκα, τυλιγμένη με ένα αγανό ροζ σάρι, κρεμούσε μία ποικιλόχρωμη μπουγάδα σε έναν τεντωμένο … [Read more...]