Μετά από έναν καλό ύπνο στον καναπέ του σαλονιού ενός φιλικού σπιτιού, ένιωσα το επόμενο πρωί αναζωογονημένος· έτοιμος να εξερευνήσω τούτον τον νέο τόπο. Το λοιπόν, σε λίγο είχαμε ευρεθεί με μία καλή φίλη να περιμένουμε σε μία σκιερή στάση το αστικό για την παλαιά πόλη. Σύντομα στεκόμασταν μπροστά στο πελώριο δυτικό τείχος των Ιεροσολύμων. Αφού μείναμε λίγο να χαζεύουμε το εβραϊκό ψυχομέτρι, που πρωινό-πρωινό προσερχόταν ενθάδε να χαϊδεύσει, να πασπατεύσει, και να ασπαστεί τα τούβλα ευλαβικά, μπάς-και τών πάνε καλά οι δουλειές, περάσαμε την πύλη της Γιάφας και εισερχόμασταν στην παλαιά πόλη των Ιεροσολύμων.
Αυτή η ιστορία είναι απόσπασμα από το βιβλίο μου «Από το Κέιπ Τάουν στην Αλεξάνδρεια», στο οποίο αφηγούμαι το επικό, μοναχικό μου ταξίδι από άκρη σε άκρη της σαγηνευτικής Αφρικής, και διαβιβάζω μία σοβαρή μεν, γλαφυρή δε, απεικόνιση της ετερόμορφης και ιδιάζουσας αφρικανικής πραγματικότητας.
Ποια πόλη! Και ποιο παρδαλό σινάφι έχει συναθροιστεί εκειμέσα! Η πανάρχαια και πανίερη αυτή πόλη είναι χωρισμένη σε τεταρτημόρια: εβραϊκό, χριστιανικό, ισλαμικό, και αρμένικο· το καθέν με τις δικές του, ιδιάζουσες πινελιές. Αυτό που την χαρακτηρίζει συνολικά ― και τονώνει την οικονομία της ― περισσότερο από κάθε τι, είναι η πίστη. Το πλείστον του όλου εμβαδού της καταλαμβάνεται από εκκλησίες, τεμένη, και συναγωγές χιλίων λογιών δογμάτων και εποχών.
Πιστοί από κάθε γωνιά του κόσμου συρρέουν αυτόσε καθημερινώς, ελπίζοντας να σώσουν τις ψυχές των. Από τον Αμερικάνο μεγαλοτραπεζίτη, μέχρι τον τελευταίο βρομιάρη Χαρεντή, Εβραίοι προσέρχονται από γύρω την υφήλιο να δοξάσουν τον Ιεχωβά. Από πετρελαιάρχες του κόλπου, μέχρι εξωτικούς Ινδονησίους και Βεγγαλέζους, οι ακόλουθοι του Μωάμεθ καταφτάνουν μαζικά στο μαστζίντι του αλαξά και τον βραχοθόλο να λάβουν την εύνοια του Αλλάχ.
Ορθόδοξοι, καθολικοί, διαμαρτυρόμενοι, και μέλη πάσας μίας άλλης αίρεσης καινοδιαθηκιστών συνωστίζονται εντός του χριστιανικού τεταρτημορίου… Κάποια ομήγυρη καλοθρεμμένων Ελλήνων παπάδων να έχουν πιάσει κάποιο εύθυμο κουβεντολόι έξω από το πατριαρχείο· κάποια κάτισχνη, τετυραννημένη από την νηστεία και τις λοιπές πολύχρονες στερήσεις, Ελληνίδα γιαγιάκα να ανεβαίνει γονυπετούσα το πλακόστρωτο, προσευχόμενη δυνατά στίχους της Βίβλου ανάκατους με μοιρολόγια· κάποιο γκρουπ βλάχων Αμερικανών, από την Αλαμπάμα ίσως, που τους έφερε εκειπέρα κάποιο ταξιδιωτικό γραφείο που θα μπορούσε να λέγεται Jesus Travels Inc.· κάποιοι κουστουμαρισμένοι, συντηρητικοί Ευρωπαίοι προτεστάντες σαν να πήγαιναν μόλις να εξαγοράσουν την λύτρωσή των με κάποια γενναιόδωρη προσφορά σε κάποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα· ανά εκατοντάδες, ομάδες Λατινοαμερικανών καθολικών να περιγυρίζουν τα πλακόστρωτα παρελαστί, τείνοντας προς ουρανό εικονίσματα, σταυρούς, και λοιπά θαυματουργά αντικείμενα· μία μικρή ομάδα θρησκόβληπτων, μαζοχιστών Φιλιππινέζων να διαβαίνουν με ματωμένες φανέλες, κάθε βήμα και αυτοβιτσιά… Αυτά και χίλια-επτά άλλα περίεργα είδα να συμβαίνουν στους δρόμους της παλαιοπόλης των Ιεροσολύμων.