Το παρόν έργο αφηγείται μία ιστορία πέρα ως πέρα αληθινή. Αυτή αρχίζει στο Κέιπ Τάουν της Νοτίας Αφρικής κατά τις αρχές ενός νοτίου καλοκαιριού, όταν μόλις είχα αφιχθεί εκεί με ένα διαβατήριο, έναν ορισμένο ― και περιορισμένο ― προϋπολογισμό, όσες αποσκευές μπορούσα να φορτωθώ και να κουβαλήσω πάνω μού υπό οιεσδήποτε συνθήκες, και μία τρελή ιδέα: να φτάσω, εν καιρώ, από το νοτιότερο άκρο της Αφρικανικής Ηπείρου μέχρι την Μεσόγειο Θάλασσα ταξιδεύοντας όλον τον δρόμο δια ξηράς. Το μόνο που έλειπε ήταν το σχέδιο…
Μετά το πέρας έξι μηνών και την διάνυση ανυπολόγιστων χιλιομέτρων με μία πληθώρα ποικίλων μεταφορικών μέσων και τον διερχομό μέσω δώδεκα ξεχωριστών αφρικανικών κρατών, μία νύχτα σε κάποια προκυμαία της Αλεξάνδρειας, ήταν που αυτή η μέχρι πρότινος ιδέα είχε μετουσιωθεί σε ανάμνηση… την ανάμνηση μίας επικής περιπέτειας γεμάτης εκλεκτές συγκινήσεις.
Μία συλλογή από τα πιο αξιομνημόνευτα στιγμιότυπα αυτής της περιπέτειας και τις πιο αξιοσημείωτες παρατηρήσεις μου πάνω στην ιδιάζουσα και σαγηνευτική αφρικανική πραγματικότητα είναι που η ιστορία αυτή αφηγείται.
Διάθεση
Το βιβλίο διατίθεται προς αγορά σε ηλεκτρονική μορφή (PDF) στα €4,90, και σε έντυπη μορφή στα €14,90 συμπεριλαμβανομένων εξόδων αποστολής σε όλη την Ελλάδα.
Κριτικές χρηστών του Good Reads
Έγραψαν για το βιβλίο
Πρόλογος
Η έλευση του 2014 με βρήκε σε μία κατειλημμένη, μικρή ξύλινη καλύβα, μέσα σε ένα πυκνό ρουμάνι σημυδών, πλάι σε μία λαγαρή λιμνούλα που κάστορες είχαν δημιουργήσει στον ρου ενός γάργαρου ρυακιού, κάπου στα περίχωρα του Όσλου της Νορβηγίας. Μοιραζόμουν αυτήν την καλύβα και την περιβάλλουσα γαλήνη με άλλους πέντε καταληψίες και τέσσερα σκυλιά ― τρία λαμπραντόρ και την αγαπητή μου Νίνια το μπόρντερ κόλεϊ. Τα πάντα φάνταζαν ειδυλλιακά, εκτός από το πολικό ψύχος.
Μη έχοντας ρεύμα, μόνο η μικρή μαντεμένια ξυλόσομπα στο καθιστικό αναλάμβανε να απωθήσει τα σφοδρά, βορειοευρωπαϊκά, χειμερινά στοιχεία της φύσης που μαίνονταν απέξω. Και τα κατάφερνε αρκετά καλά. Δουλεύοντας ασταμάτητα εν πλήρει χωρητικοτήτι, κατά το βραδάκι μπορεί να συντηρούσε έως και είκοσι βαθμούς συν εντός, ενώ εκτός έπεφτε στους είκοσι μείον. Aτάιστη, ωστόσο, και αφημένη στην απραγία κατά τις νυχτερινές ώρες, μέχρι το πρωί επέτρεπε στην θερμοκρασία να βουτήξει σε διψήφια υπομηδενικά ποσά εντός της χαμηλοτάβανης σοφίτας που εκτελούσε χρέη υπνοθαλάμου. Έπρεπε να κοιμάμαι με γάντια για να μπορώ να κουνώ τα δάχτυλά μου αρκετά ώστε να ανάψω φωτιά αφότου σηκωθώ. Τέλος πάντων, εν ολίγοις, αυτό που θέλω να πω είναι ότι τον χειμώνα του 2014 λαχταρούσα καλοκαίρι όσο ποτέ άλλοτε στην ζωή μου.
Ήταν ο τέταρτος συνεχόμενος χειμώνας που περνούσα στην Σκανδιναβία. Προέκειτο όμως να είναι και ο τελευταίος. Επιτέλους, εκείνον τον καιρό είχα αρχίσει να επανορθώνω την οικονομία μου, που είχε παραμείνει διαλυμένη από την πολλή καλοπέραση στην Κούβα πριν δύο καλοκαίρια. Το-δίχως-άλλο, είχα αποφασίσει ότι η επόμενη αλλαγή του έτους θα με εύρισκε σε νοτιότερους γεωγραφικούς παραλλήλους. Το καίριο ερώτημα που ακόμη εκκρεμούσε ήταν το «πού ακριβώς;».
Ανέκαθεν, ένα από αυτά που πιο πολύ αγαπούσα ήταν τα βουνά. Θεώρησα αφηρημένα τα όρη της τροπικής ζώνης. Εν τη προκειμένη γύρευα ένα βουνό ζεστό, που ιδανικά θα ευρισκόταν και σε κοντινή απόσταση από τον ωκεανό. Εστίασα τον συλλογισμό μου στην Αφρική, που ήταν η ήπειρος που αποπάντοτε σαγήνευε πλιότερο τις εξερευνητικές μου φαντασιοπολήσεις. Δεν δυσκολεύτηκα να καταλήξω στο ότι σύντομα θα πραγματοποιούσα ένα μεγάλο μου παιδικό όνειρο: να σκαρφαλώσω το Όρος Κιλιμαντζάρο.
Έτσι, το λοιπόν, σε εκείνη την καλύβα πήρε μορφή στο βρεφικό της στάδιο η ιδέα αυτού του ταξιδιού: Τον ερχόμενο χειμώνα, θα κατέβαινα στην Τανζανία, θα ανέβαινα το Κιλιμαντζάρο, και θα ξεχειμώνιαζα σε τροπικές παραλίες της αζανικής ακτής και της Ζανζιβάρης. Εν συνεχεία, ενόσω το ακόλουθο καλοκαίρι περιπλανώμην εική ανά την Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια, η ιδέα αυτή βαθμηδόν μετεξελίχθηκε στο σχέδιο του ταξιδιού που το βιβλίο αυτό αφηγείται. Είπα: Θα βαρεθώ ένα βουνό και από παραλία σε παραλία ολόκληρο χειμώνα. Αφού θα πάω που θα πάω εκεικάτω, να μην ταξιδεύσω και λίγο να δω τις γειτονικές χώρες; Αλλά ποιες χώρες; Είναι τόσες πολλές. Τι να μού κάνει ένα τρίμηνο; Αφού θα πάω που θα πάω στην Αφρική, να μην μείνω και την άνοιξη τουλάχιστον; Εν τοιαύτη περιπτώσει, να μην πετάξω καλύτερα στην Νότια Αφρική και να μεταβώ στην Τανζανία χερσαίως;
Με-τα-πολλά, αρχές Νοεμβρίου 2014, επιβιβαζόμουν σε ένα αεροπλάνο από την Αθήνα με προορισμό το δεύτερο νοτιότερο διεθνές αεροδρόμιο της Αφρικανικής Ηπείρου. Έφερα μαζί μού δύο σάκους ― μια εικοσαριά κιλά υπάρχοντα ― και έναν ρητό σκοπό: να ταξιδεύσω διά ξηράς όλον τον δρόμο από το Κέιπ Τάουν στην Αλεξάνδρεια.
Μετά το πέρας έξι μηνών· την διάνυση ανυπολόγιστων χιλιομέτρων με μία πληθώρα ποικίλων μεταφορικών μέσων· την διέλευση μέσω δώδεκα (δεκατριών αν υπολογίσω και το Κονγκό, όπου μπήκα παράνομα για μία περίπου ώρα να κόψω δρόμο μέσα από την ζούγκλα) ξεχωριστών και ιδιαζόντων αφρικανικών κρατών· την ανάβαση στο Κιλιμαντζάρο, καθώς και των επομένων τριών υψηλότερων βουνών της ηπείρου· την διάσχιση απέραντων πεδιάδων, νεκρικών ερήμων, αχανών δασών, και κάθε λογής μεγαλειωδών φυσικών ποιημάτων· την θέαση μίας απίστευτης πολυσχιδίας άγριων, εξωτικών ζωντανών πλασμάτων· την διαμονή σε μία πλησμονή μεγαλουπόλεων και υποτυπωδών αγροτικών οικισμών, την εκεί γνωριμία και συναναστροφή με ακαταμέτρητους αξιοσημείωτους ανθρώπους, την στενή επαφή με την ιδιότυπη καθημερινότητά των, και την ακρόαση των πιο απίθανων ιστοριών από αυτούς… μία νύχτα σε κάποια προκυμαία της Αλεξάνδρειας, μπρος στον φλοίσβο της Μεσογείου, ήταν που αυτή η μέχρι πρότινος ιδέα είχε μετουσιωθεί σε ανάμνηση· την ανάμνηση μίας επικής περιπέτειας γεμάτης εκλεκτές συγκινήσεις.
Αναθιβάνοντας αυτές τις τιμαλφείς θύμησες, ήταν που μετέπειτα πήρα την απόφαση να τις διασφαλίσω έναντι της λαίλαπας της λήθης, καταγράφοντάς τες. Αναλαβαίνοντας την συγγραφή του παρόντος βιβλίου, ουδέποτε στόχος μου υπήρξε να γράψω έναν ταξιδιωτικό οδηγό ή ένα ανιαρό οδοιπορικό. Αυτό που εδώ έχω αποπειραθεί είναι να διαβιβάσω μία σοβαρή μεν, γλαφυρή δε, παρουσίαση διαφόρων όψεων της ετερόμορφης και τόσο μαγευτικής αφρικανικής πραγματικότητας, καθώς και των θεσπέσιων συναισθημάτων και της εξέλιξης της όλης μου ταξιδευτικής φιλοσοφίας που αυτή μού επέφερε. Αυτό που πρωτίστως έχω επιχειρήσει να επιτύχω μέσω της συγγραφής αυτού του βιβλίου είναι απλά να ικανοποιήσω την αχαλίνωτη ανάγκη μου για δημιουργική έκφραση. Εν τέλει, μετά από μία μακρά συγγραφική περιπέτεια και την νοερή επανάληψη του ταξιδιού που αυτή αποτέλεσε, τον Δεκέμβριο του 2016 προέβην στην πρώτη έκδοση αυτού του έργου.
Τώρα, Δεκέμβριος 2020 πλέον, έχοντας λάβει πρεπόντως υπ’ όψιν την ανεκτίμητη ανατροφοδότηση και παρότρυνση εκ μέρους του υπέρ των αρχικών μου προσδοκιών μεγάλου αριθμού των αναγνωστών της πρώτης έκδοσης, προχωρώ ενθάδε στην κυκλοφορία μίας ορθότερα επιμελημένης, γλωσσικά απλουστευμένης, και από πάσα άποψη βελτιωμένης, δεύτερης έκδοσης του βιβλίου. Και σε προσκαλώ εγκαρδίως, νέε μου αναγνώστη, να ταξιδεύσεις μαζί μού νοητικά από άκρη σε άκρη της τρελής Αφρικανικής Ηπείρου, από το Κέιπ Τάουν στην Αλεξάνδρεια…
