Οδηγούσαμε σε μία από τις ελάχιστες ασφαλτοστρωμένες οδικές αρτηρίες της χώρας. Και σχετικά γρήγορα καλύψαμε τα πεντακόσια πάνω-κάτω χιλιόμετρα μέχρι το Βίντχουκ: την πρωτεύουσα της Ναμίμπιας, που ευρίσκεται στο σχεδόν τέλειο κέντρο της χώρας. Εκεί θα διαμέναμε την νύχτα εκείνη: την τελευταία μας νύχτα στην Ναμίμπια. Αφιχθήκαμε κατά το απομεσήμερο· ξανά στον ανθρώπινο … [Read more...]
Ζέβρες και Κοννοχαίτες (γκνου): Μία παραδειγματική συνεργασία στην φύση
Πέρα από τις αντιδορκάδες, το δεύτερο πολυπληθέστερο θηλαστικό που ευδοκιμούσε στο πάρκο ήταν οι ζέβρες. Πάμπολλα από αυτά τα παρδαλά αλογάκια γυρόφερναν στην σαβάνα, στενώς ομαδευμένα σε αγέλες. Περνούσαν κι αυτά τις νωθρές των ζήσεις βοσκώντας ολημερίς, αργά-αργά, το χορταράκι των. Αυτές δεν απεδείχθησαν τόσο αδιάφορες προς μέρους μας· αλλά μάλλον αρκετά φοβισμένες. Κάθε … [Read more...]
Σαφάρι στον Ποταμό Chobe στην Μποτσουάνα
Τελικά διανυκτερεύσαμε σε μία κατασκήνωση κοντά στην πόλη Νάτα, απ’ όπου το επόμενο πρωί συνεχίσαμε την πορεία μας, στραμμένοι πλέον προς τον βορρά. Κατά το μεσημεράκι φτάσαμε στο βορειοανατολικό άκρο της χώρας, όπου ευρίσκεται το Εθνικό Πάρκο Τσόμπε. Κατασκηνώσαμε, και μετά από την απαραίτητη μεσημβρινή ανάπαυση, κινήσαμε προς την όχθη του ποταμού Τσόμπε που διαρρέει το … [Read more...]
Όταν διέσχισα τα σύνορα από την Ζάμπια στην Τανζανία
Κάπως έτσι πέρασε σιγά-σιγά η πρώτη μέρα του ταξιδιού. Το σκοτάδι πλάκωσε στην ώρα του. Αφού τα βλέφαρά μου εν τέλει βάρυναν διαβάζοντας ένα βιβλίο, αποκοιμήθηκα. Σε βαθύτατο ύπνο παραδόθηκα μέχρι την αυγή, που μας βρήκε στα τανζανικά σύνορα. Ήταν τα πιο πολυάσχολα σύνορα που είχα περάσει μέχρι στιγμής στην ζωή μου. Λαός πολύς, με λογιών-λογιών οχήματα, διασταυρωνόταν εκεί, … [Read more...]
Το Ταξίδι και η Διαμονή μου στο Νταρ Ες Σαλάμ της Τανζανίας
Άξιο παρατήρησης είναι το πώς η ενσυνειδησία του επικείσθαι ευχάριστες ώρες δύναται να εξουδετερώσει καθεμία κούραση. Σε αντιδιαστολή, παραδείγματος χάρη, με το «πρέπει να σηκωθώ να πάω στην οικοδομή να κουβαλάω μαδέρια για το επόμενο οκτάωρο», το «γουστάρω να σηκωθώ να πάω να εξερευνήσω έναν πρωτοϊδωμένο τόπο μέχρι να μού την καρφώσει να κάνω κάτι άλλο» επιδεικνύει ολοφάνερα … [Read more...]
Στα Όρη Usambara: τα μαγεμένα βουνά της Τανζανίας
Ήταν μόλις κατά το πέρας του συθάμπου, όταν ξαφνικά αντικρίσαμε ενώπιόν μάς εκείνο το εξέχον θέαμα. Ήταν ένα βουνό. Ένα βουνό από εκείνα τα τόσο θηριώδη και μεγαλοπρεπή, που κάνουν την ψυχή σου να σκιρτήσει και την καρδιά σου να αναπηδήσει στην θέασή των και-μόνο. Και σού ξυπνούν τοιαύτη διάπυρη λαχτάρα να τα ανέβεις και να μοιραστείς μαζί τών λίγη από την υψηλότητά των, που … [Read more...]
Οι Πρωτεύουσες της Αφρικής σε Πίνακα
Ποια είναι η πρωτεύουσα της Αφρικής Τις προάλλες παρατήρησα πως συχνά τίθεται σε διαδικτυακές μηχανές αναζήτησης η άνωθεν ερώτηση. Στους περισσότερους αυτό δεν θα έλθει ως έκπληξη, αλλά για τυχόν υπολοίπους, ας ξεκαθαρίσουμε ότι η Αφρική δεν έχει πρωτεύουσα. Η Αφρική είναι ήπειρος και όχι κράτος. Εάν έπρεπε να ορίσουμε μία πόλη ως αφρικανική πρωτεύουσα, αυτή θα ήταν είτε … [Read more...]
Όταν πέτυχα την Μεγάλη Μετανάστευση των Γκνου στο Serengeti
Το όλο σκηνικό είχε αρχίσει να καταντάει λιγουλάκι ανιαρό. Πηγαίναμε για ώρα και δεν είχαμε δει τίποτε το ιδιαίτερα ενδιαφέρον, μέχρι που τελικά κάτι μάς κίνησε την προσοχή. Στην αρχή δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι ήταν. Μόνο απορούσαμε, διακρίνοντας στο βάθος κάτι σαν… μία δολιχή μαύρη γραμμή να τέμνει την πεδιάδα στην μέση και να εκτείνεται ως αμφότερα τα πέρατα του … [Read more...]
Κιγκάλι: Η διαμονή μου στην πρωτεύουσα της Ρουάντας
Η τύχη μού χαμογέλασε πάλι, όταν με-το-που βγήκα από τον χώρο του φυλακίου, πέτυχα ένα μικρολεωφορείο έτοιμο προς αναχώρηση για Κιγκάλι. Επιβιβάστηκα και ξεκινήσαμε αμέσως. Το ταξίδι αυτό προς την πρωτεύουσα προδιαγραφόταν σύντομο. 150 μόλις χιλιόμετρα απείχαμε από αυτήν, και ο δρόμος ήταν καλός. Ωστόσο, εν τέλει δεν αποδείχθηκε διόλου σύντομο. Τέσσερις ώρες είχαμε κλείσει … [Read more...]
Ταξίδι στον Ναό της Χατσεψούτ και την Κοιλάδα των Βασιλέων στην Αίγυπτο
Κατά την δεύτερή μου, τώρα, εξόρμηση, ευτύχησα να δω από κοντά όλα αυτά που τόσο αλλιώτικα φάνταζαν πρώτα από τα ψηλά. Πήρα ένα από τα πρώτα καραβάκια της γραμμής, και σύντομα, με ένα πηδηματάκι εγκατέλειπα το σκαρί, θέτοντας πόδι στην δυτική όχθη του Νείλου. Αντάλλαξα χαιρετισμούς με έναν ερωδιό, που στητός και καμαρωτός στεκόταν παρά την όχθη, ξανοίγοντάς με επίμονα και … [Read more...]
- « Previous Page
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- …
- 25
- Next Page »